اینجانب به اسلام و اولیای عظیمالشأن آن و به ملت اسلام و خصوصاً ملت مبارز ایران ضایعه تاسفانگیز «شهید بزرگوار»، متفکر و فیلسوف و فقیه عالیمقام مرحوم آقای حاج شیخ مرتضی مطهری قدسسره را تسلیت و تبریک عرض میکنم. تسلیت در «شهادت» شخصی که عمر شریف و ارزنده خود را در راه اهداف مقدس اسلام صرف کرد و با کجرویها و انحرافات مبارزه سرسختانه کرد، و تسلیت در «شهادت» مردی که در اسلامشناسی و فنون مختلفه اسلام و قرآن کریم کمنظیر بود. من فرزند بسیار عزیزی را از دست دادم و در سوگ او نشستم که از شخصیتهایی بود که حاصل عمرم محسوب میشد. در اسلام عزیز از «شهادت» این فرزند برومند و عالم جاودانه ثلمهای وارد شد که هیچ چیز جایگزین آن نیست. برنامه اسلام از عصر وحی تاکنون بر «شهادت» توأم با شهامت بوده، آنها گمان نکردند که از هر موی «شهیدی» از ما و از هر قطره خونی که به زمین میریزد انسانهای مصمم و مبارزی به وجود میآید. (1)
............................................
قیامی که برای خداست و نهضتی که براساس معنویت و عقیده است، عقبنشینی نخواهد کرد. ملت ما اکنون به «شهادت» و فداکاری خو گرفته است و از هیچ دشمنی و هیچ قدرتی و هیچ توطئهای هراس ندارد. (2)